www.machsom.fora.pl

adm · Wysłany: Pią 23:45, 16 Mar 2012 Temat postu: Wykład 9

Wykład 9

Wyjście pięciu światów: Adam Kadmon, Acylut, Brija, Jecira, Asija - jest realizacją pięciu sfirot: keter, chochma, bina, z"a, malchut, które znajdowały się w malchut. Z góry na dół światy rozpowszechniają się jako kolejne powiększanie się awijut czterech pierwszych chęci - od zera do cztery. Światy stanowią tę sferę, która otacza malchut. Można to porównać do człowieka, który jest otoczony sferami. To świat Asija.
Gdy następuje polepszenie narządów zmysłów, zmiana właściwości, człowiek stopniowo zaczyna odczuwać następną sferę, coraz bardziej zewnętrzną itd. Wszystkie światy są jakby filtrami na drodze światła, czymś w rodzaju zasłon na rozpowszechnianie się otaczającego światła, które pojmując człowiek zdejmuje, jedną po drugiej, zbliżając się coraz bardziej do światła Stwórcy. Gdyby światło dochodziło do człowieka bez otaczających sfer, to nastąpiłaby szwirat kilim człowieka.
Stopniowo zdejmując zasłony - światy, człowiek dopuszcza wszystkie światy do siebie i otrzymuje światło, staje się taki, jak ono. Taki stan następuje podczas gmar tikun - naprawy ostatecznej. Gdy na początku człowiek znajduje się wewnątrz światów, odczuwa ich władzę, ograniczenie. W jaki sposób można zdjąć ograniczenie? Przyjąć na siebie naprawę wewnętrzną, która by odpowiadała, na przykład właściwościom świata Asija. To znaczy być altruistą na zerowym poziomie. Ja pokonuję świat Asija i on już wchodzi we mnie, odciska się we mnie, już go czuję. Żeby odczuć świat Jecira, należy upodobnić się do jego właściwości, wtedy on również wejdzie we mnie.
Następnie staję się altruistą na pierwszym poziomie. Zadaniem jest wpędzenie w siebie wszystkich światów, upodobnienie się do nich i do kolejnych stopni awijut: drugiego, trzeciego i czwartego. W taki sposób naprawia się malchut, wchłaniając do siebie właściwości dziewięciu pierwszych sfirot. Człowiek wychodzi poza granice wszystkich światów do świata Nieskończoności.
Żeby człowiek zaczął naprawę, powinien posiadać właściwości Stwórcy i swoje właściwości. Każdy następny parcuf świata Acylut zaczyna się od pe poprzedniego, oprócz parcufim z"a i malchut: z"a zaczyna się od tabur Aba we Ima i malchut zaczyna się od tabur z"a.
Do urodzenia Atik, Arich Anpin, Aba we Ima te trzy parcufim nazywają się keter, chochma, bina, co odpowiada keter, chochma, bina świata Nekudim. Rosz świata Acylut wyszła jako pierwsza na reszimot kilim, które nie pękły rosz świata Nekudim.
Lecz z"a i malchut powracają stopniowo. Od z"a odtworzyła się tylko g"e i od malchut - punkt. Acha"py z"a i malchut znajdują się w światach BJ"A. Jeżeli je naprawimy, naprawią się wszystkie światy. Naprawa odbywa się kosztem parcuf Adam Riszon.
Czym jest parcuf Adam Riszon? Malchut świata Acylut podnosi się na poziom bina, odbywa się to w trzech etapach. Cały świat Acylut podnosi się na trzy stopnie. Normalny stan świata Acylut nazywa się "dni powszednie". W te dni świat Acylut świeci niepełnym światłem, które dochodzi do parsa.
Następnie z góry przychodzi zwiększone światło, nadające światu Acylut podwyższone właściwości i cały świat podnosi się o jeden stopień. Tam, gdzie wcześniej był z"a, znajduje się malchut. Z"a podnosi się na poziom Aba we Ima. Aba we Ima zajmują miejsce Arich Anpin, a ten, w swojej kolejności, podniesie się do poziomu Atik, tamten natomiast - jeszcze wyżej, do SA"G.
Pierwsze podniesienie się świata Acylut odbywa się wieczorem, przed sobotą - erew szabat. Takie podniesienia nazywają się pobudzeniem z góry (itaruta de letata), co w naszym świecie odpowiada dniom, tygodniom, czasowi, wszystkiemu temu, co się dzieje nie w zależności od nas, a zgodnie z prawami samej przyrody.
Następne wzniesienie podnosi świat Acylut jeszcze na jeden stopień, a malchut - na poziom Aba we Ima, gdzie uzyskuje ona jeszcze jedną właściwość - zamiar oddawania. Teraz malchut może otrzymać ze względu na Stwórcę. Posiada teraz ekran i może robić ziwug de akaa, tworząc inne parcufim. Na właściwości Aba we Ima z jednej strony i właściwości malchut świata Ejn Sof z drugiej, tworzy ona nowy parcuf - Adam Riszon. Duchowe stany kabalisty, tak zwane erew szabat, szabat, mocej szabat etc. mogą nastąpić zupełnie niezależnie od dni kalendarzowych. I jeżeli w kalendarzowy szabat nie można jeździć i palić papierosów, to podczas szabatu osobistego można robić wszystko, ponieważ kabalista mimo wszystko żyje i w tym świecie i powinien podporządkowywać się jego prawom. Na przykład sześć dni kabalisty może przemknąć jak ułamki sekund, a szabat może trwać kilka dni. To są zupełnie nieporównywalne rzeczy.
Wszystko, co ma miejsce tutaj, w tym świecie, odnosi się do naszego ciała, a wykonywane w świecie duchowym odnosi się do duszy. Na razie, jak widzimy, dusza nie jest zsynchronizowana z ciałem. A gdy i nasz świat będzie pracować na podstawie tego systemu, jak duchowy, a to nastąpi w gmar tikun, to wszystkie czynności naszego i duchowego świata oraz wszystkie czasy zleją się razem.
Jeżeli teraz w ciągu sekundy zmieniliście się, a następna zmiana nastąpi za pięć lat, to następna wasza sekunda będzie trwała pięć lat. Czasem w świecie duchowym nazywa się zmienność właściwości. W naszym świecie, by człowiek mógł zacząć zajmować się Kabałą, może to potrwać tysiąc lat. Po wejściu do światów duchowych przemierzamy dzień, jak poprzednio w ciągu kilku żyć. Oto jest zmiana i skrócenie czasu. Lata duchowe - sześć tysięcy stopni BJ"A. Tego nie można porównać z czasem naszego świata.
Podniesienie się ze światów BJ"A do świata Acylut nazywa się sobotą - Szabat. Cały obszar od tabur Galgalta i do parsa nazywa się Szabat. Podczas pierwszego podniesienia się świat Brija podnosi się do Acylut, podczas drugiego - świat Jecira podnosi się do Acylut, a podczas trzeciego - i świat Asija. Podniesienie światów BJ"A i świata Acylut odbywa się jednocześnie.
Na trzecim podniesieniu się w obszarze świata Acylut znajdują się z"a malchut świata Acylut i światy BJ"A. A rosz świata Acylut: Atik, Arich Anpin, Aba we Ima wychodzą poza granice świata Acylut do świata Adam Kadmon, a rosz Galgalta z kolei podnosi się (na pierwszym podniesieniu się) z rosz A"B (na drugim podniesieniu się) i z rosz SA"G (na trzecim podniesieniu się) i wychodzą do świata Ejn Sof.
Ten, kto trafia z naszego świata tylko do pierwszego duchowego świata Asija, może podczas trzeciego podniesienia się wejść do świata Acylut i być w Szabacie duchowym. Lecz potem opuszczą na dół, ponieważ pobudzenie z góry nie jest zarobione przez samego człowieka, a opuszcza się mu z góry, jak prezent.
Kierunek czasu duchowego jest zawsze z dołu na górę. Wszystkie dusze, cała ludzkość, nie odczuwając tego, cały czas się podnosi z dołu na górę, zbliża się do Stwórcy w celu zlania się z Nim. Nazywa się to prostym biegiem czasu duchowego. Zmiany zawsze są na dobre, nawet jeżeli w odczuciu człowieka wydają negatywne. Człowiek - to egoista, dlatego zjawiska duchowe ocenia jako negatywne. Człowiek nigdy niecona się w postępie duchowym.
Człowiek w naszym świecie nie powinien dążyć do zwiększania egoizmu, a raczej do Stwórcy. Pracując w kierunku naprawy, zawsze będzie czuł zwiększanie się egoizmu, tj. jego przyrodzony egoizm będzie mu się ujawniał w coraz to gorszym położeniu w porównaniu z właściwościami Stwórcy.
Podczas studiowania Kabały następuje coraz większe przyciąganie otaczającego światła, or makif, w świetle którego własne prawdziwe właściwości są odczuwane jako coraz gorsze: one pozostały takie same, lecz wszystko poznaje się w porównaniu ze światłem Stwórcy. I to odczucie oznacza postęp w posuwaniu się, mimo że człowiek widzi siebie coraz gorszym.
Czym są światy BJ"A? To są altruistyczne kilim, które upadły do acha"p pod parsa. Te światy również się dzielą na g"e i acha"p. Ich g"e kończy się w chaze świata Jecira, tj. po dziesięciu sfirot świata Brija i sześciu sfirot świata Jecira. Czternaście dolnych sfirot od chaze Jecira aż do dołu (cztery sfiry świata Jecira i dziesięć sfirot świata Asija) przedstawia sobą acha"py światów BJ"A.
Świat Acylut oświeca swoim światłem światy BJ"A do chaze świata Jecira. Świat Acylut nazywa się Szabat. Szesnaście wyższych sfirot światów BJ"A (g"e) od parsa do chaze nazywa się sobotnią odległością - tchum Szabat, a sam świat Acylut nazywa się miastem.
Nawet gdy wszystkie światy BJ"A podnoszą się w górę do świata Acylut, można pracować z chęciami, które znajdują się pod parsa do chaze świata Jecira (g"e). Dlatego w naszym świecie nie pozwala się wychodzić w Szabat za granice miasta, lecz tylko w granicach miasta, w granicach tchum Szabat.
Ta odległość stanowi dwa tysiące ama i siedemdziesiąt ama (mniej więcej dwa tysiące kroków). Jak się ta odległość dzieli? Od parsa do chaze świata Brija się nazywa ibur i stanowi siedemdziesiąt ama. Ta odległość również dotyczy świata Acylut, mimo że znajduje się poza nim. To jest zewnętrzna strefa otaczająca całe miasto. Jak brzuch ciężarnej kobiety, w którym rozwija się dziecko, niby już jest poza nią, lecz jednocześnie jej dotyczy. A odległość od chaze świata Brija do chaze świata Jecira stanowi dwa tysiące ama.
A cała odległość od parsa do sijum to sześć tysięcy ama. Część światów BJ"A od chaze Jecira do sijum nazywa się miejscem nieczystości - mador klipot - to są acha"py światów BJ"A. Do tego należą cztery sfiry świata Jecira i dziesięć sfirot świata Asija. To jest zupełnie wolne od świętości miejsce i tam w Szabat wchodzić nie można.
W Izraelu miasto ogradza się specjalną ścianą z drutu, co wskazuje na to, że wszystko, co jest w jej granicach odnosi się do danego miasta. To się nazywa eruw. Taka swoista naprawa przekształca całe miasto w jedno terytorium. W tych granicach można chodzić, wynosić, zanosić rzeczy.
W duchowym wszystko to robi się po to, by w Szabat połączyć wszystkie istniejące pragnienia w jedną altruistyczną właściwość. W Szabat dusza podnosi się do świata Acylut i znajduje się pod władzą Stwórcy, jest całkowicie z Nim zlana. Tylko wyższe światło, które opuszcza się na dół, panuje nad duszą. A jeżeli jest kilku gospodarzy, to władzę mają niższe kilim.
Gdy człowiek podnosi się do świata duchowego, przekraczając machsom, nie przechodzi przez mador klipot, ponieważ dla niego przejście do duchowego odbywa się nie w Szabat, gdy światy BJ"A znajdują się w świecie Acylut.
W sferze duchowej Szabat nie dla wszystkich następuje w tym samym czasie. W naszym świecie Szabat w różnych krajach i miastach następuje w różnym czasie, lecz jeżeli człowiek nie znajduje się pod wpływem Ziemi i Słońca, na przykład w kosmosie, to powinien zachowywać Szabat według czasu jerozolimskiego: zgodnie z duchowymi prawami Stwórca znajduje się w Jerozolimie.
Dusze są podnoszone do Acylut, by zobaczyć, jakie są tam ograniczenia, których później będą przestrzegały same. Gdy człowiek sam robi jakieś ograniczenia, to ich nie zauważa, ponieważ znajduje się nad nimi i go nie przytłaczają. Te czynności już pochodzą z jego własnych właściwości. Cel dzieła stworzenia ma na myśli podniesienie się własne, a Szabat istnieje po to, żeby pokazać, co jest w wyższych światach, do czego należy dążyć.
Stan naprawiony - to taki stan, gdy światło Stwórcy świeci bezpośrednio, a nie przez światy - osłabiające filtry, świeci bez ograniczeń, dając ogromną, wieczną i nieskończoną rozkosz zgodnie z celem dzieła stworzenia.