www.machsom.fora.pl

adm · Wysłany: Pią 23:41, 16 Mar 2012 Temat postu: Wykład 7

Wykład 7

Pierwszy parcuf świata Acylut - Atik wyszedł prosto na reszimo alef-szoresz na początku w katnut od tabur do parsa. A następnie na reszimo dalet -gimel rozpowszechnił się w gadlut do naszego świata. Jest to jedyny parcuf, dzięki któremu w naszym świecie jest światło, którego nie odczuwamy, lecz świeci i popycha nas naprzód. I ci, którzy się podnoszą z naszego świata pod parsa do miejsca dyslokacji światów Brija, Jecira i Asija, nazywają się sprawiedliwymi.
Należy wspomnieć o tym, że parcuf Atik rozpowszechnia się nie tylko do parsa - tam rozpowszechnia się tylko po to, żeby przekazywać światło parcufim świata Acylut, a jeszcze i pod parsa: ponieważ Atik znajduje się w C"A, jest w stanie rozpowszechniać się wszędzie i znajdując się pod parsa, świeci znajdującym się tam duszom sprawiedliwych, które pragną podnieść się do świata Acylut. W światach BJ"A "oddają w celu oddawania", a w świecie Acylut "otrzymują w celu oddawania".
Następny parcuf - Arich Anpin chochma - wychodzi do katnut. Następnie rodzi się parcuf Aba we Ima (bina), dalej wychodzi parcuf z"a i ostatnia rodzi się malchut w postaci punktu. Acha"py pięciu parcufim świata Acylut - to kilim de kabala. Należy je przywrócić i naprawić.
Świat Acylut jest jedynym, który studiujemy. Wszystkie inne studiujemy o tyle, o ile są one związane ze światem Acylut. Wszystko polega na tym, by podnieść w rezultacie wszystkie dusze do Acylut. Parcuf Arich Anpin nakłada na siebie dodatkowo różne szaty, które nazywają się searot (włosy), podobnie jak włosy pokrywają ciało i są zewnętrzne w stosunku do niego. Poprzez searot przechodzi światło do wszystkich niższych światów. Jeżeli znajdujące się w niższych światach dusze chcą otrzymać or chochma, zwracają się do Arich Anpin i przez jego "trzynasty rodzaj miłosierdzia" - trzynaście części parcufu searot otrzymuje or chochma. Jeżeli ten parcuf się kurczy, to wstrzymuje się podawanie światła, z powodu czego cierpią wszystkie światy, stąd różne wygnania. Jeżeli natomiast Arich Anpin przepuszcza światło przez siebie, to taki okres jest jak najbardziej pomyślny.
Żeby otrzymać światło chochma od Arich Anpin, trzeba podnieść się do jego rosz. Gdy malchut świata Acylut podnosi się na jego poziom - to znaczy, że polepsza jego właściwość o tyle, że staje się podobną do Arich Anpin. Proces ten odbywa się w następujący sposób: najpierw od malchut płynie prośba do Aba we Ima, którzy naprawiają malchut, a następnie podnosi się do rosz Arich Anpin.
W następnym parcuf Aba we Ima jest tylko światło chasadim. Przy jego pomocy naprawiają się malchut i z"a, żeby następnie otrzymać or chochma od rosz Arich Anpin. Aba we Ima tworzą dodatkowe parcufim, które wchodzą do wewnątrz z"a i malchut, żeby własnym przykładem pokazać, w jaki sposób wykonywać te lub inne czynności. Taki dodatkowy parcuf, który dają z"a i malchut siłę i wiedzę, nazywa się Cel (obraz, podobieństwo).
Wszystko, co naprawia - to Aba we Ima, a wszystko, co należy naprawić - to malchut i z"a. Dlaczego należy naprawiać tylko te dwa parcufim? Dlatego, że w świecie Nekudim właśnie one pękły. Trzy pierwsze parcufim świata Acylut wyszły na reszimot głów świata Nekudim.
Zeir Anpin świata Acylut nazywa się Kadosz Baruch Chu (Stworzyciel). Malchut świata Acylut nazywa się Szchina - zebranie wszystkich dusz. Wszystkie nazwy, imiona, które są wspomniane w Torze, mają miejsce w świecie Acylut. A te osoby, które znajdują się w BJ"A, działają pod kierownictwem świata Acylut.
Świat Acylut nie przepuszcza żadnego światła pod parsa, poza bardzo małym strumieniem - or tolada. Dzieje się tak dlatego, by już nigdy nie nastąpiło szwirat kilim, jak to się stało w świecie Nekudim.
Jak naprawiają się acha"py, które są pod parsa? Znajdują się pod wpływem ogromnej ilości światła, w którym widzą, czym się różnią od Stwórcy i pragną naprawy, zwracając się do wyższego parcuf, który jest ich Stwórcą, z prośbą uzyskania właściwości oddawania, uzyskania ekranu. Jeżeli prośba jakiegoś określonego acha"pu jest poważna, to wyższy parcuf podnosi go ze światów BJ"A do świata Acylut.
Napełnienie światłem odbywa się tylko w świecie Acylut. Acha"py w światach BJ"A przedstawiają siedem sfirot z"a i dziewięć niższych sfirot malchut świata Acylut, ponieważ g"e zeir anpina i sfira keter de malchut - znajdują się w świecie Acylut. Do acha"pów z"a i malchut, znajdujących się w światach BJ"A, wznosi się prośba o pomoc. Jeżeli podniesiemy te sfirot i dołączymy do ich odpowiedników świata Acylut, będziemy mogli napełnić je światłem. Wtedy taki stan będzie się nazywał gmar a tikun.
Czym się różni to napełnienie acha"pów, które się podnoszą, od tych do których światło powinno było się opuścić pod parsa? Różnica jest natury jakościowej: przy podniesieniu się acha"pu jest on wykorzystywany jako kilim oddające, a nie otrzymujące, podstawową właściwość której się pozbywamy, podnosząc go. Tzn. wykorzystujemy go jako galgalta we ejnajim. To wiele daje światu Acylut, lecz w istocie acha"pu nie naprawia. Podczas podniesienia się acha"p korzysta nie ze swego światła, a ze światła g"e.
Oprócz acha"pów, które można podnieść do świata Acylut, w BJ"A zostaje jeszcze sporo kilim, których nie można podnieść, ponieważ nie mieszają się z g"e. Co można zrobić, żeby naprawić i te kilim? Podobnie do szwiry w światach, stworzyć szwirat kilim w duszach. szwirat kilim (pęknięcie naczyń)
W tym celu wykorzystują malchut de Ejn Sof, która przedstawia sobą absolutnie egoistyczny twór, bez żadnych domieszek altruistycznych i znajduje się w stanie skurczenia, który sama przyjęła i następuje połączenie jej z kilim galgalta we ejnajim zo"n świata Acylut. Przy tym otrzymamy takie połączenie kilim de aszpaa z kilim de kabala, że naturalnie, taki parcuf pęknie na drobne cząstki, przemieszają się między sobą cząsteczki altruizmu z egoizmem - tylko wtedy powstanie nadzieja na naprawę malchut za pomocą tych cząsteczek.
Więc po wyjściu świata Acylut do katnut malchut świata Acylut podnosi się do poziomu Ima (bina) świata Acylut i rodzi tam świat Brija, czyniąc ziwug na awijut bet. Drugim ziwug malchut na awijut gimel rodzi się świat Jecira. Trzeci ziwug malchut na awijut dalet rodzi świat Asija. Po tym wszystkim rodzi się zasadniczo nowy parcuf w katnut z galagalta we ejnajim, a acha"pem tego parcuf w przyszłym gadlut jest sama malchut świata Ejn Sof.
Ten parcuf się nazywa Adam Riszon. Po co więc rodzić wszystkie dodatkowe światy BJ"A? Po to, by stworzyć temu parcuf odpowiednią atmosferę, w której on mógłby istnieć, otrzymując od niej niezbędne światło, odpowiednie do jego stale zmieniających się pragnień.
Parcuf Adam rodzi się w katnut, jak świat Nekudim, z kilim galgalta we ejnajim. Jak każdy parcuf, zapragnie on później wyjść w gadlut. I gdy tylko zacznie otrzymywać światło dla gadlut, kilim de kabala (acha"p), od malchut świata Nieskończoności, pęknie na drobne cząstki.
Gdy narodził się Adam, był zupełnie sprawiedliwy, obrzezany - nie posiadał kilim de kabala. Lecz w miarę dojrzewania zapragnął naprawić cały rajski ogród, tj. wszystkie pragnienia, które posiadał, chociaż miał wyraźny zakaz, by nie odbywać ziwug na malchut de malchut, która nie może być pod wpływem żadnych altruistycznych przykładów kilim de aszpaa, które do niej wpadły. Adam nie wątpił, że może dać malchut świata Nieskończoności naprawę, ponieważ to jego acha"p.
Lecz gdy tylko światło zaczęło opuszczać się ze świata Acylut pod parsa, Adam Riszon pękł na mnóstwo części (sześćset tysięcy). Każda z tych części powinna w ciągu sześciu tysięcy lat wykonać swoją własną naprawę. Ta część egoizmu, którą człowiek może ofiarować Stwórcy, nazywa się jego duszą.
Po pęknięciu wszystkie chęci Adama upadły na najniższy poziom egoistyczny. Nie ma więzi między ludźmi, wszyscy są rozproszeni i każda odrębna część pragnie tylko egoistycznie rozkoszować się w tym świecie, gdyż stworzono w nim specjalne warunki, które pomagają człowiekowi nawiązać stosunki ze Stwórcą w celu otrzymania z góry światła naprawy.
Gdy człowiek w procesie naprawy wznosi prośbę do Stwórcy o naprawienie wszystkich swoich pragnień, spływa na niego światło Stwórcy i człowiek drogą kolejnych sześciu tysięcy czynności naprawia swoją duszę do takiego stopnia, że staje się ona podobna do malchut świata Nieskończoności i otrzymuje całe światło Stwórcy ze względu na Niego.
Wszystko, co studiujemy, odnosi się tylko do świata Acylut i Adam Riszon. Wszystko, co jest napisane w Torze, dotyczy albo którejś części tego parcuf, albo świata, w którym on się znajduje. Od tego, o ile człowiek się podniesie, jaką część w parcuf Adam Riszon zajmie zależy odczucie przez niego tego świata, w którym się znajduje w każdym kolejnym momencie.
Żeby się podłączyć do świata duchowego, trzeba mieć z nim wspólne właściwości. Jeżeli ze wszystkich moich chęci przynajmniej jedna w jakiejś swojej części będzie odpowiadała duchowym właściwościom oddawania, to już przez ten punkt będę miał kontakt ze Stwórcą. Najtrudniejsze to nawiązać ten pierwszy kontakt. Gdy człowiek otrzymał wzgląd w sferę duchową, nie może się mylić, co jest związane z duchowością, gdyż wie to dokładnie. Człowiek powinien tylko pragnąć zmienić życzenia. Stwórca chce nas naprawić i czeka na naszą prośbę.
Wyższe światło znajduje się w absolutnym spokoju. Zmieniają się tylko dusze. I na każdym etapie zmiany otrzymują od światła zupełnie nową informację. Stwórca odpowiada tylko na szczerą modlitwę- prośbę. A jeżeli nie ma odpowiedzi, oznacza to, że to pragnienie nie jest prawdziwe, więc i odpowiedź nie nadejdzie. Gdy tylko człowiek jest gotów, odpowiedź przychodzi bez zwłoki, ponieważ światło zawsze pragnie wejść do kli.