www.machsom.fora.pl

[adm]

Pragnienie w stadium MALCHUT

Skończyliśmy na tym, że pierwsze samodzielne KLI powstało na drodze rozwoju, poprzez stadia CHOCHMA, BINA i Z"A (Zeir Anpin). Nie trudno zauważyć, że prawdziwe pragnienie pojawia się, gdy spełnione są dwa warunki :
Stan błogości napełnienia pragnienia jest już znany (tzw. RESZIMOT - pamięć poprzednich doświadczeń)
W danym momencie brak tego napełnienia
Tylko MALCHUT spełnia te warunki, zatem tylko MALCHUT może otrzymać w pełnej mierze napełnienie pragnienia, wszystkie rodzaje rozkoszy, które zawierają się w Świetle. Analogicznie, tylko człowiek opuszczający więzienie jest w stanie rozkoszować się wolnością, tylko człowiek, który odzyskał wzrok, może rozkoszować się pięknem otoczenia. Im większe jest pragnienie człowieka, tym większy jest jego potencjał, "ładunek". Jeśli pragnienie duchowe jest ogromne, to znaczy, że taki człowiek przyciąga ogromną ilość Światła w swoje KLI. Nie ważne, czy to KLI jest już w pełni rozwinięte, czy też znajduje się w postaci "punktu w sercu", zalążka. Pragnienie warunkuje ilość oddziaływującego Światła, a ilość oddziaływującego Światła warunkuje szybkość wykształcenia się KLI. Zwiększenie pragnienia powstaje poprzez połączenie z pragnieniami innych ludzi, tak więc chcąc podtrzymać i rozwić pragnienie duchowe, powinniśmy czerpać go z grupy, jak i również być częścią tego zbiorowego pragnienia. Pojedyńcze pragnienia są bardzo słabe i przeważnie nie mają szans na przetrwanie, gdyż bez przerwy jesteśmy pod wpływem innych społeczeństw, grup ludzi, mających zupełnie inne pragnienia, z innych poziomów rozwoju.

Pragnienia są naszą istotą, a my jesteśmy ich niewolnikami. Stwórca realizuje plan naszej naprawy poprzez nasze pragnienia. My nie mamy żadnej kontroli nad istotą naszych pragnień. Mamy wpływ jedynie na rozwój siły pragnienia (poprzez połączenie z grupą) i na sposób wykorzystania pragnienia (dla siebie, dla Stwórcy). Nasza wolność woli jest bardzo ograniczona, mamy właściwie możliwość tylko wyprzedzenia mechanizmu naprawy, wyprzedzenia wieloletnich cierpień, wynikających z niewłaściwego wykorzystnaia naszych pragnień. Wyprzedzenie, to inaczej zwiększenie szybkości rozwoju poprzez świadomy udział w mechanizmie naprawy - to poznanie tego mechanizmu i działanie zgodnie z jego prawami.

W jaki sposób otrzymać duchowe napełnienie, jeśli pragnienie otrzymywania go dla siebie uniemożliwia napełnienie? Otrzymanie nieskończonej rozkoszy duchowej możliwe jest tylko wtedy, gdy całkowicie upodobnimy się do Stwórcy, ponieważ połączenie w światach duchowych, to nic innego, jak identyczność właściwości. Jeśli upodobnimy się do Stwórcy w jakiejś części, powiedzmy w 1%, to odczujemy go wewnątrz jednego procenta KLI. Stan do którego dążymy, to stan, w którym przyjmowanie Światła będzie zachodziło ze względu na przyjemność Stwórcy, a nie ze względu na swoją przyjemność. Wówczas KLI posiądzie właściwości Stwórcy - pragnienie narozkoszowania innego. Osiągnięcie całkowitej zmiany właściwości KLI nazywa się GMAR TIKUN i jest to stan, który będzie osiągnięty przez całe stworzenie przed 6000 rokiem, na drodze cierpienia, licznych inkarnacji.

Naczynie, które dokonało całkowitej naprawy otrzymuje dwa rodzaje rozkoszy :
Rozkosz pochodząca od napełnienienia wyższego Światła
Rozkosz pochodząca od napełnienia pragnienia Stwórcy. Ta rozkosz nieporównywalnie przewyższa rozkosz pochodzącą z otrzymywania Światła.
Zanim KLI odczuło działanie Światła, miało tylko egoistyczne zamierzenia. Ale w momencie oddziaływania Światła, następuje przekazanie właściwości z OR na KLI, i pojawia się uczucie wstydu, uczucie niepodobieństwa do dającego. Pojawia się zatem pragnienie upodobnienia się do Stwórcy i tym samym pierwsza samodzielna decyzja w pełni rozwiniętego KLI : "Nie przyjmowanie światła mimo pragnienia!" - ta decyzja wynika przede wszystkim z ogromnego uczucia wstydu, które jest nie do zniesienia.

Dobrowolne zrezygnowanie z przyjmowania Światła ze względu altruistycznego celu, nazywa się CYM-CUM (skurczenie). Jest to pierwsze tego typu świadome działanie tworu, dlatego tak też się nazywa : cym-cum alef (pierwsze skórczenie), albo w skrócie : C"A.

OLAM CYM-CUM, MALCHUT (świat skurczu naczynia w stadium MALCHUT)

W momencie napełnienia MALCHUT Swiatłem, analogicznie jak w stanie CHOCHMA, pojawia się uczucie wstydu. W tym celu MALCHUT wykonuje CYM-CUM i nie przyjmuje światła. CYM-CUM, którego dokonuje MALCHUT różni się od stadium BINA tym, że teraz jest to własne pragnienie upodobnienia się do Stwócy, wynikające z własnej woli MALCHUT, jest samodzielne. Tak więc MALCHUT "wyrzuca" na zewnątrz napełniające Światło i nie przyjmuje go więcej, nie wykorzystuje swojego pragnienia, mimo, że to pragnienie wciąż egoistyczne - to jest wciąż pragnienie napełnienia dla siebie, z zamierzeniem zmiany. Jest to swoista siła woli wynikająca z tego, że pragnienie podobieństwa ze Stwórcą pochodzi z wewnątrz MALCHUT.

Jaki jest skutek C"A? MALCHUT znajduje się teraz w stanie pustki. Nie przechodzi automatycznie do zamierzenia altruistycznego, tak jak CHOCHMA przeszła do stadium BINA. To jest teraz niemożliwe, ponieważ pragnienie altruistyczne powstało wewnątrz MALCHUT, nie jest skutkiem działania z zewnątrz. Dlatego pragnienie otrzymywania pochodzące od Stwórcy łączy się z pragnieniem upodobnienia się do Niego. W jaki sposób więc zrealizować oba pragnienia jednocześnie? Kiedy oba pragnienia były podzielone na stadia CHOCHMA i BINA, nie było takiego problemu. Jednak teraz powstaje konieczność przyjmowania Światła, jednak tylko w takiej ilości, na którą pozwala stopień naprawy pragnienia. Tj. przyjmowanie takiej ilości, którą możemy przyjąć z zamierzeniem dla Stwórcy i nie więcej. Kiedy przyjmiemy więcej, przyjmiemy to przecież dla siebie, a nie dla Niego. Siłą zatrzymującą Światło, które przewyższa nasze pragnienie altruistyczne, jest MASACH (ekran). Masach przyjmuje do KLI tylko taką ilość Światła, która może zostać przyjęta ze względu na Stwórcę.

MASACH (ekran)

Ekran jest przeszkodą stojącą między OR a KLI. Niczym lustro, ekran odbija padające Światło nie dając mu przeniknąć do KLI i tym samym nie dając możliwości egoistycznej rozkoszy. Ekran został utworzony przez KLI, gdyż w będąc w stadium MALCHUT, zechciało ono upodobnić się do Stwórcy. Tak więc nie zmienia się fakt, że KLI nadal przyjmuje Światło, jednak zmienia się zamierzenie (kawana), cel otrzymywania rozkoszy. O ile celem tym jest otrzymywanie dla Stwórcy, to jasna staje się zależność, że od teraz ilość przyjmowanego Światła nie może przewyższyć altruistycznej części pragnienia otrzymywania. Od teraz KLI powinno ciągle kontrolować swoje pragnienia i zadawalać się tylko w tym stopniu, w jakim może to zrobić nie dla siebie, a dla Stwórcy.

Przyjrzyjmy się stadiom rozwoju MALCHUT



Następnie MALCHUT dokonało C"A :



Kontrolowane otrzymywanie Światła można przedstawić w taki sposób :



Przyjrzyjmy się dokładniej ostatniemu rysunkowi. Światło pochodzące od Stwórcy (nazywane OR JASZAR - proste światło), przechodząc przez stadia KLI od KETER do MALCHUT dochodzi do samego KLI (MALCHUT) i dociera do ekranu. Ekran odpycha rozkosz zawierającą się w OR - tworzy odbicie, tzw. OR CHOZER (O"CH - światło odbite). Poprzez to działanie KLI zrealizowało warunek C"A - tj. nie otrzymywać dla siebie. Następnie za pomocą ekranu, KLI oblicza ilość Światła które może przyjąć ze względu na Stwórcę. Ta ilość nie może przewyższyć pragnienia oddawania, inaczej MALCHUT wróci do stanu egoistycznego przyjmowania dla siebie. Tak więc tylko tą część Światła, która może być przyjęta altruistycznie, KLI przyjmuje. Im więcej Swiatła KLI może przyjąć w ten sposób, tym bliżej Stwócy się znajduje, tym bardziej jest do Niego podobne.

Rozpatrzmy często spotykane porównanie tego materiału do takiej sytuacji. Jesteś gościem swojego przyjaciela. Przyjaciel proponuje ci poczęstunek. Ty, mimo, że jesteś głodny, wstydzisz się przyjąć poczęstunek, ponieważ odczuwasz różnicę między tobą (przyjmującym) a twoim przyjacielem (dającym). Odmawiasz poczęstunku i czekasz na reakcję gospodarza. Jeśli zacznie cię namawiać, to znaczy, że rzeczywiście zależy mu na tym, abyś otrzymał przyjemność pochodzącą z poczęstunku. I rzeczywiście, przyjaciel zaczyna cię namawiać do jedzenia. Kiedy widzisz, że mu naprawdę na tym zależy, że otrzyma on rozkosz od tego, że zjesz poczęstunek, zaczynasz czuć siebie nie przyjmującym, a dającym rozkosz. Jesz poczęstunek i otrzymujesz rozkosz, ponieważ jedzenie jest smaczne, jednak nieporównywalnie większa rozkosz pochodzi od tego, że gospodarz domu jest rad widząc, jak jesz poczęstunek.

Tak wygląda to w przełożeniu na nasz świat. Odmowa przyjmowania poczęstunku staje się warunkiem do możliwości napełnienia się, rozkoszowania. Gdyby nie została zrealizowana chęć dawania przyjemności gospodarzowi, do skosztowania poczęstunku w ogóle by nie doszło, gdyż poczucie wstydu nie dałoby nam tego zrobić. Przełóżmy tą historyjkę na obiekty duchowe : OR i KLI.



Światło, które promieniuje od Stwórcy, jest jednolite, jedyne. Nie dzieli się tak naprawdę w żaden sposób. Przyjemność jest jedna. Odczuwamy jednak ją inaczej w zależności od naszych właściwości. Alegorycznie mówi się o tym w Torze, kiedy to ludzie kosztujący manny z nieba, inaczej odczuwali jej smak - każdy znajdował w jej smaku to, co chciał znaleźć.

Od urodzenia kierują nami pragnienia napełnienia czegoś, czego w nas brak, tak jak to zachodzi na poziomie KLI : od pierwszego stadium do C"A. Znajdując się w tym świecie, pragnienie człowieka jest ograniczone wrażeniami płynącymi z tego świata. Pragnienie pojawia się jedynie w stosunku do tego, co odbierają nasze zmysły - i są to pragnienia fizyczne. Pragnienie rozkoszy duchowej nie jest w nas obecne. Nie wiemy na tym etapie jeszcze, co to jest światło, tj. rozkosz bez fizycznej postaci. Fizyczne postacie rozkoszy wszyscy znamy : jedzenie, seks, pieniądze, sława, władza...Jeśli człowiek zaczyna uświadamiać sobie ich nikczemność i niedoskonałość (tj. niedoskonałe odbicie światła w swoim zalążku KLI) i zaczyna odpychać te pragnienia, to zgodnie z duchowym mechanizmem naprawy, otrzymuje z góry możliwość realizacji tych pragnień na jeszcze wyższym poziomie rozkoszy fizycznej.. Czynione to jest po to, aby rozwić duchowe pragnienie człowieka, aby odepchnął on te same pragnienia fizyczne, ale już na większej skali intensywności. Jest to proces rozwijania EKRANU. Człowiek dokonuje C"A na swoje pragnienia i w tym samym czasie możliwości realizacji tych pragnień wzrastają - aby dokonał większego C"A i tak dalej, aż do momentu pełnego odepchnięcia pragnień materialnych w pogoni za napełnieniem duchowym. Dlatego też ludzie rozwijający się duchowo przechodzą wewnątrz siebie takie stany pokusy ze strony ziemskich pragnień, które zwykłemu człowiekowi nawet się nie śniły. Dlatego mówi się w Torze : "Wielki człowiek ma wielkie pragnienia". Ale taki człowiek może wytrzymać ciśnienie tych pragnień, dlatego też są wielkie i ciągle rosną.

Przyswojenie terminów, które padły dotychczas, to warunek zrozumienia kolejnych lekcji, dlatego też proszę o utrwalenie wszystkiego, co dotychczas zostało powiedziane - w innym przypadku po prostu w pewnym momencie staniemy w miejscu i nie da się ruszyć dalej ze zrozumieniem czytanego materiału.

Bibliografia
Pticha le Chochmat ha Kabbalah z komentarzem rawa Michaela Laitmana