www.machsom.fora.pl

[adm]

Dziś mieliśmy zacząć mówić o charakterystyce sfirot, jednak przesuniemy ten temat na następną lekcję, a dziś uzupełnimy naszą wiedzę o światach i ich podziale.

Poznaliśmy już podział duchowej przestrzeni - dzieli się on na światy Acylut, Brija, Jecyra, Asija. Zaczynając z najwyższego z nich - Acylut - i kończąc na świecie Asija, mają one identyczną co do detali budowę. Kiedy mówimy o podziale na światy, nie uwzględniamy świata Adam Kadmon, ponieważ stanowi korzeń wszystkich światów i zawiera się w nich. Wszystkie światy są do siebie podobne i układają się jakby "pod sobą". Rzeczywistość i jej przejawy świata wyższego występują w świecie niższym bez jakichkolwiek zmian. Człowiek, który przekroczył machsom (granica dzieląca nas od światów duchowych) zaczyna powoli odczuwać coraz bardziej subtelne duchowe konstrukcje, podnosi się przechodząc poziomy światów, jednak im wyżej się podnosi, tym bardziej zdaje sobie sprawę, że wszystkie stopnie rozwoju są do siebie podobne. Co oznacza to podobieństo? Gdy zaczynamy odczuwać światy duchowe, nasz "obraz" postrzeganej rzeczywistości zwieksza się, staje się bardziej szczegółowy. Podnosząc się wyżej, obraz poszerza się jeszcze bardziej, odczuwamy Stwórcę coraz wyraźniej. Tak naprawdę jednak, od przekroczenia machsomu, Stwórca znajduje się w nas, jednak poprzez niedoskonałość naszego KLI nie odczuwamy go wyraźnie. Droga przejścia przez światy, to naprawa właściwości KLI.

Budowa światów duchowych jest następująca : każdy z nich dzieli się na 5 parcufim, a każde z parcufim dzieli się na 5 sfirot . Droga z naszego świata do świata nieskończoności (Olam Ein Sof) to iloczyn wszystkich stopni, tj. 5 światów x 5 parcufim x 5 sfirot. Te stopnie stanowią dla nas "drabinę naszego rozwoju duchowego", opadające filtry światła Stwórcy. Ilość światła, które przyjmujemy będąc w danym świecie, jest ściśle określona, dlatego światło również posiada nazwy, wskazujące na świat, do którego dociera. Są to kolejno (opadająco ): Jechida, Chaja, Neszama, Ruach, Nefesz. Podział światów wygląda następująco :



Wszystko co znajduje się w wyższym świecie, znajduje się też w niższym. Zmienia się tylko "grubość filtru" regulującego przepływ światła oddziaływującego na obiekty. Dlatego wszystkie obiekty o których będziemy się uczyć, odnajdziemy w naszym fizycznym świecie. Wszystko, co dzieje się w naszym świecie, jest opóźnionym odbiciem zjawisk w wyższych światach. Będziemy widzieć ich pierwotne (bo pochodzące z wyższych światów) przeznaczenie, właściwości i powiązania przejawiające się w materialnych obiektach. Kiedy natomiast przekroczymy poziom machsom, będziemy postrzegać rzeczywistość na obu poziomach : na poziomie jej duchowego korzenia i fizycznej gałęzi. System zależności pomiędzy wyższym a niższym nazywany jest właśnie systemem korzenia i gałęzi.

KLI zawsze składa się z pięciu części i pod tym względem wszystkie dusze są identyczne. Różnią je tylko stopień naprawy pragnień, a dokładniej : zamierzeń wykorzystywania pragnień. Każdy ma stałą liczbę pragnień, jest ich 613, dzielą się one (tak jak wszystkie elementy wszechświata) na pięć poziomów :

- nieożywiony (jak "przyroda nieożywiona") - pragnienia cielesnej rozkoszy, jedzenia itp.
- roślinny - pragnienie bogactwa
- zwierzęcy - pragnienie sławy
- ludzki - pragnienie wiedzy
- punkt w sercu - dążenie do połączenia z Twórcą

Identyczność pragnień we wszystkich kilim różni tylko ich siła (priorytet - jedno pragnienie jest ważniejsze od drugiego) i zamierzenie - egoistyczne, lub altruistyczne. Zmiana zamierzenia z egoistycznego na altruistyczne nazywane jest procesem naprawy pragnienia (po hebrajsku micwa). A siła pragnienia (duchowego) to wielkość KLI. Im większe jest KLI, tym więcej światła na siebie przyciąga i tym bardziej zmienia się odbierana rzeczywistość.

Nie ma znaczenia, czy odbieramy rzeczywistość za pomocą ekranu , czy za pomocą pięciu zmysłow. Obraz rzeczywistości jest ciągły, różni się tylko jakością. W duchowym świecie przejawia się jako mniejsze, lub większe połączenie z Twórcą, a w fizycznym świecie - w związku z naszym egoizmem - jako mniej lub bardziej przyjemny odbiór rzeczywistości. Postrzegana rzeczywistość nigdy nie jest obiektywnym obrazem : czy to rzeczywistość duchowa, czy materialna. Odczuwamy tylko ten skrawek rzeczywistości, który jest podobny właściwościom naszych zmysłów, tak jak np. słyszymy dźwięki o określonym przedziale częstotliości. Światy duchowe też nie są obiektywną rzeczywistością, a jedynie odczuciem naszej miary oddalenia od Stwórcy.

Bibliografia
Pticha le Chochmat ha Kabbalah z komentarzem rawa Michaela Laitmana