www.machsom.fora.pl

adm

Przyklad 44

Dr N. - Kiedy zakonczysz prace jako przewodniczka, czy spodziewasz sie przydzialu do Rady Starszych?
P. - Nie, jeszcze nie teraz. Musze stac sie nauczycielem-mistrzem, ktory pracuje z mlodszymi nauczycielami ... pomaga im kontaktowac sie z ich uczniami na wielu poziomach.
Dr N. - Skad o tym wiesz?
P. - Poniewaz wciaz jeszcze sie szkole (inkarnuje), ucze sie o biologicznych formach zycia na Ziemi.
Dr N. - Chinero, jestem przekonany, ze spotkalismy sie tu dzisiaj, by pomoc sobie nawzajem w zrozumieniu pewnych rzeczy. Zacznijmy od pytania o twoj zwiazek ze Starszymi z Rady. Powiedz mi, ilu ich widzisz.
P. - W mojej Radzie jest ich obecnie dwunastu. Po zakonczeniu mojego ostatniego zycia czterech z nich, siedzacych posrodku stolu, zadawalo mi najwiecej pytan dotyczacych poprawy mojej koncentracji podczas pobytu na Ziemi. Wciaz jeszcze mam pewne blokady, ktore nalezaloby usunac. Czterej Starsi po prawej stronie pochodza z mojego wlasnego wymiaru. Sa tu po to, by pomoc mi lepiej wykorzystac energie, jaka przynioslam ze soba do ziemskiego wszechswiata.
Dr N. - Kim sa czterej ostatni czlonkowie Rady?
P. - Czworka siedzaca po lewej stronie stolu dziala stabilizujaco na uniwersalne swiatlo i dzwiek wszystkich wymiarow wokol ziemskiego wszechswiata.
Dr N. - Czy mozesz podac mi jakis przyklad blokad, ktore zaklocaja twoj postep na Ziemi?
P. - Przede wszystkim Rada chce, zebym rozszerzyla swoj wplyw na wieksza liczbe osob. Opieralam sie temu, poniewaz uwazam, ze to rozproszy moja moc. Nie zgadzaja sie z moim argumentem.
Dr N. - Rozumiem. Czy przyznajesz im slusznosc?
P. (po dlugim milczeniu) - Wiem, ze maja racje, ale czasem czuje, ze wciaz jestem obca na Ziemi.
Dr N. - Powiedz mi, Chinero, czy dyskutowalas kiedys z czlonkami Rady o swoich uczniach?
P. - Tak, pokrotce.
Dr N. - W takim razie pomozesz mi zrozumiec, jak przebiega postep czyniony przez dusze. Na jakiej pozycji umiescilabys siebie?
P. - Pracuje nad tym, by zostac nauczycielem-mistrzem.
Dr N. - Czy nastepnym stopniem byloby miejsce w Radzie Starszych?
P. - Niekoniecznie. Jest wiele innych mozliwosci specjalizacji. Nie kazdy nadaje sie na czlonka Rady.
Dr N. - Zalozmy, ze nadawalabys sie i dzialajac skutecznie, otrzymalabys to stanowisko. Gdzie moglabys sie udac pozniej jako dusza?
P. (waha sie) - Do miejsca Jednosci.
Dr N. - Czy ma to cos wspolnego z Obecnoscia na spotkaniach Rady?
P. (niejasno) - Do tej esencji, tak.
Dr N. - Opisz mi Jednosc - czy jest to naddusza?
P. - Uwazam, ze jest wielu, ktorzy sa Jednym ... To centrum stworzenia, o ile wiem ... To tam tworcy nowych dusz ksztaltuja energie swiatla dla spelniania okreslonych funkcji.
Dr N. - Chinero, prosze, zebys blizej opisala mi ten proces.
P. - Nie potrafie powiedziec ci zbyt wiele ... Naddusza iskrzy tam energia nowych dusz. Pomagamy tam mlodym rosnac, odnajdywac ich unikalna tozsamosc.
Dr N. - Czy Jednosc jest tym, co nazywamy Bogiem?
P. - Jest to boskosc.
Dr N. - Poniewaz powiedzialas, ze ta boskosc moze sie skladac z wielu, ktorzy sa Jednym, czy sa oni ostatecznym bostwem wszystkich wszechswiatow i wszystkich wymiarow laczacych te wszechswiaty, wraz z naszym swiatem dusz?
P. (po dlugim milczeniu) - Nie sadze.
Dr N. - Jak sadzisz, skad pochodzi esencja Obecnosci?
P. (cichym glosem) - Zewszad ... (urywa)
Dr N. - Skad wiesz o tych rzeczach?
P. - Mam mentora w Radzie ... wiele rozmawiamy ... moich przyjaciol i mnie nachodza przeblyski mysli. .. i zadajemy pytania o ostateczna rzeczywistosc.
Dr N. - Kiedy rozmawiasz z mentorem i przyjaciolmi o mocy, ktora moze byc nawet wyzsza niz Obecnosc, co czujesz i co slyszysz?
P. - To moze byc ta sama moc, ktorej czescia jest Obecnosc, nie wiem ... to jest. .. masywne, lecz miekkie ... potezne a mimo to lagodne. Jest oddech ... szept. .. dzwiek ... tak czysty...
Dr N. (klade dlon na czole badanej) - Zatrzymaj te fragmenty mysli, Chinero. Poplyn z nimi tak daleko, jak zdolasz, w kierunku dzwieku. (szeptem) Czy ten dzwiek jest stworzony przez jakis rodzaj energii swiatla?
P. - Nie, to dzwiek stwarza wszystko ... lacznie ze swiatlem i energia,
Dr N. - Poruszaj sie jak gdybys plynela w powietrzu bez zadnego wysilku – coraz blizej zrodla dzwieku. (polecenie) CO TERAZ WIDZISZ I SLYSZYSZ?
P. - Jestem na krawedzi ... nie moge ...
Dr N. (glosno) - POSUWAJ SIE NAPRZOD, CHINERO!
P. (spokojnie, z wielkirn trudem) - Ja ... i moi przyjaciele ... kiedy jednoczymy umysly w kierunku dzwieku, widzimy w nich obrazy ... sa to ... ksztalty geometryczne.. ... ulozone w pewne wzory ... (urywa)
Dr N. (z lagodna namowa w glosie) - Jeszcze troszke dalej ... poza to... co tam jest?
P. - Czuje, ze dzwiek utrzymuje te strukture ... i sprawia, ze ona sie porusza ... przesuwa i faluje ... stwarzajac wszystko. To rozbrzmiewajacy glebokim echem odglos dzwonu ... a potem wysokie, czyste nucenie ... jak echo ... (urywa)
Dr N. - Ostatni wysilek, Chinero. Echo czego?
P. (z glebokim westchnieniem) - Matki ... przepelnionej miloscia ... ktora spiewa swemu dziecku.

adm

Przyklad nienumerowany, w ksiazce nastepny za 53-cim;

W świecie dusz zabawa w chowanego zaczyna się jako ćwiczenie dotyczące światła i ciemności. Wraz z młodszymi duszami pobieramy naszą energię z dalszej odległości, a potem błyskamy nią, kiedy te dzieciaki ruszają w naszym kierunku. Jednocześnie blokujemy, a następnie uruchamiamy naszą energię telepatyczną i wymieniamy między sobą wizualne i mentalne sygnały. Najpierw w obrębie zorganizowanych kolumn energii stwarzamy świetlne wrota, które wykorzystywane są jako ocienione panele i mogą być ustawiane równolegle bądź horyzontalnie. Później tworzymy z nich losowo wzory geometryczne. Większość młodych dusz ma ogromne kłopoty z nauczeniem się odnajdywania nas, gdy przemykamy błyskawicznie między wrotami, jednak zarazem świetnie się bawią, ponieważ na tym etapie nadal traktują to jako grę.

Niektóre dusze zyskują taką biegłość, że nie potrafimy ich już oszukać. Z czasem - o ile chcą kontynuować ćwiczenia - zostają one praktykantami i przenoszone są na plac zabaw, podzielony barierami energetycznymi i tempami wibracyjnego pulsu na międzywymiarowe strefy. Tam czeka je trudne wyzwanie, gdyż aby je przebyć, muszą nauczyć się przystosowywania do odmiennych w każdym wymiarze konfiguracji fal i szybkiego dopasowywania do nich swojej energii. Ćwiczenie to przypomina pobyt w holu wyłożonym lustrami. a tym etapie wiele dusz odpada. Dusze takie, jak ja, które nie chcą zrezygnować, gdyż uwielbiają to zajęcie, muszą teraz opanować wymiary mentalne, pozbawione struktury czy formy. Istnieją one w postaci próżni pomiędzy wymiarami fizycznymi. Ja wciąż jeszcze po części uważam to szkolenie za formę rekreacji. Jest ono tak porywające, że nie mogę się już doczekać, kiedy powrócę do domu i razem z przyjaciółmi oddam się znów temu ćwiczeniu.