www.machsom.fora.pl

[adm]

W poprzedniej lekcji poznaliśmy pięć parcufim świata A"K. Im głębiej wchodzimy w ten materiał, tym więcej pytań może się pojawić. Również wątpliwości, obawy są możliwe, ponieważ jak narazie uczymy się rzeczy, zupełnie od nas oderwanych. Nie widzimy żadnych analogii, nie mamy do czego odnieść tej wiedzy. Jednak to całkowicie normalne i zrozumiałe. Poznanie bardzo ogólnego, ale kompletnego obrazu, jaki ukazuje nam kabała, jest niezbędne, aby potem zacząć odczuwać ten obraz, te siły, duchową rozkosz. Metodyka jest pewna i sprawdzona, dlatego jak narazie naszym celem jest zrozumienie wewnętrznej filozofii tej całej konstrukcji, jej mechanizmów - bez żadnych odniesień do czegokolwiek, co było nam dotąd znane.

Taamim, nekudot, tagin, otijot

Poznaliśmy już wcześniej budowę parcufa. W tym momencie niezbędne jest przyswojenie kilka nowych terminów. Światło, które wchodzi do TOCH, nazywa się Or Pnimi, albo inaczej taamim - co oznacza dosłownie smak. Światło, które zostaje wypchnięte z parcufa (podczas oświetlenia ekranu), nazywa się tak samo, jak światło odbite od ekranu, tj. Or Chozer, lub nekudot - co oznacza kropki. Miejsce, z którego światło zostało wypchnięte (pusta część pragnienia), nazywa się tagin - znaczki, symbole. Ślad światła, które zostało wypchnięte na zewnątrz, nazywa się otijot - litery.



Widzimy tu, że jest otrzymywane światło (taamim) i jego wypchnięcie na zewnątrz (nekudot). Zapis informacji (reszimot) dotyczącej światła, które było wewnątrz parcufa, nazywa się tagin, a zapis informacji dotyczącej siły ekranu, nazywa się otijot. W taki sposób kształtuje się w nas uczucie, wrażenie, słowa, litery - przekaz uczuć - zapis informacji i możliwość jej przekazania. Kiedyś będziemy mówić o tym, jak powstały języki świata, w jaki sposób człowiek odbiera obraz, w jaki sposób przekazuje ten obraz innemu za pomocą słów, w jaki sposób drugi człowiek przekształca słowa na uczucia i wewnętrzne wrażenia i powstaje komunikacja. Kabała mówi nam nie tylko o budowie Wyższego świata, ale również o tym, jak funkcjonuje nasz świat. Na razie jesteśmy zmuszeni poznać te mechanizmy, duchową mechanikę - te wszystkie mechanizmy są w nas, i musimy o nich wiedzieć, aby później móc w nie przeniknąć i sterować nimi.

Nefesz, Ruach, Neszama, Chaja, Jechida

Kiedy KLI przyjmuje do każdej z części pragnienia tylko tyle, ile jest w stanie przyjąć z zamierzeniem "dla Stwórcy", odczuwa znacznie większą rozkosz, niż niesie w sobie samo Światło. To dość istotna kwestia, gdyż Or Pnimi staje się nie tylko rozkoszą pochodzącą od Stwórcy (nie jest to tylko jakaś tam część z Or Jaszar), lecz dodatkowo jest to rozkosz od podniesienia się nad własnym poziomem, upodobnienienia się do Stwórcy. To jest rozkosz płynąca z przebywania na wyższym poziomie i jest o wiele silniejsza, niż ta płynąca z otrzymywania dla siebie. Wcześniej zapisywaliśmy zupełnie symbolicznie, że Or Pnimi jest częścią Or Jaszar. W istocie jednak, jest to rozkosz bycia podobnym do Źródła, do dającego. To uczucie przybywania na poziomie Stwórcy, poza czasem, poza ograniczeniami.

Omówimy teraz sposób wchodzenia Światła do KLI. Mówiliśmy już, że KLI składa się z pięciu części, poziomów pragnień (awijut) : 0, 1, 2, 3, 4. Światło (rozkosz) jest jedna, ale poziomy pragnień dzielą odpowiednio Światło na części, ponieważ inaczej odczuwa się Światło w każdej z części pragnienia. Światło, które otrzymujemy jak małe dzieci, bez ograniczenia, bez poczucia dającego, bez wszelkich relacji z dającym (tj. zupełnie mechanicznie), nazywa się NEFESZ. To jest najmniejsza rozkosz duchowa, najsłabsze Światło, które odczuwamy w KLI. To jest rozkosz podobna do tej, którą odczuwa noworodek, który ssie mleko matki. Być może dla niego jest to ogromna rozkosz, jednak w odniesieniu do wszystkiego, co czeka go w przyszłości, jest to najmniejsza, niemal nieświadoma przyjemność.

Jak więc Światło wchodzi do kolejnych, coraz "grubszych" części pragnienia? Jeśli KLI przyjmuje Światło do części z zerowym poziomem awijut, to wchodzi w nie Światło nefesz, czyli ta najmniejsza rozkosz. Jeśli KLI pracuje z drugą częścią pragnienia (awijut=1), to Światło nefesz opada do tego bardziej grubszego pragnienia [1], a do części, która teraz została pusta [0] wchodzi światło ruach. To znacznie silniejsza, bardziej intensywna rozkosz. Analogicznie dzieje się w przypadku, kiedy KLI pracuje z częściami 2, 3 i 4 - z coraz bardziej "grubymi" częściami pragnienia. Światła obecne w górnych częściach "opadają" na dół, a do oczyszczonych części wchodzą coraz silniejsze Światła. Są to kolejno : neszama, chaja i jechida. Światło, które zapełnia wszystkie części KLI, nazywa się NaRaNCHaJ, tj. skrót pięciu nazw Świateł : Nefesz, Ruach, Neszama, Chaja, Jechida.



- Jeśli KLI pracuje z częścią [0], wchodzi w nie światło nefesz
- Jeśli KLI pracuje z częścią [1], do [1] opada nefesz, a do [0] wchodzi ruach
- Jeśli KLI pracuje z częścią [2], do [2] opada nefesz, do [1] opada ruach, a do [0] wchodzi neszama
- Jeśli KLI pracuje z częścią [3], do [3] opada nefesz, do [2] opada ruach, do [1] opada neszama, a do [0] wchodzi chaja.
- Jeśli KLI pracuje z częścią [4], do [4] opada nefesz, do [3] opada ruach, do [2] opada neszama, do [1] opada chaja, a do części [0] wchodzi światło jechida

Co w tym wszystkim jest ważne? Przede wszystkim zależność wielkości pragnienia (awijut) z wielkością rozkoszy. To zrozumiałe, ponieważ kiedy jesteśmy w stanie pracować z większym egoizmem (bardziej "grubą" częścią pragnienia), tj. wykorzystać pragnienie otrzymywania z zamierzeniem narozkoszowania Stwórcy, bardziej się do Niego upodobniamy, co przynosi nam większą rozkosz. Kiedy jesteśmy w stanie wykorzystać altruistycznie tylko najmniejszą część egoizmu [0], to analogicznie, jesteśmy wowóczas podobni do Stwórcy w małej części. Ale zauważmy, że nawet, kiedy pracujemy z największym poziomem awijut [4], czyli nasze najbardziej egoistyczne pragnienia są włączone w pracę ich naprawy, wykorzystania z zamierzeniem altruistycznym, to w tą część pragnienia [4] wchodzi zaledwie Or nefesz, czyli najsłabsze Światło, najmniejsza rozkosz, natomiast najsliniejsza rozkosz, Or jechida znajduje się w części [0]. Dlaczego tak się dzieje? Skąd taka niesprawiedliwość? Najtrudniejsza do naprawy część pragnienia otrzymuje najsłabsze Światło?

Istnieje bardzo istotna różnica, pomiędzy przyciąganiem Światła i jego odczuwaniem. Im większe pragnienie otrzymywania, tym więcej Światła przyciąga, jednak wszystkie subtelności "smaku" rozkoszy jest w stanie odczuć tylk najbardziej delikatne pragnienie, najmniej "zepsute". Na przykład, aby coś zdobyć, potrzeba silnego pragnienia, jednak żeby się tym cieszyć, dostrzec wszystkie odcienie pragnienia, potrzeba "przezroczystego", czystego pragnienia. Zapamiętajmy więc ten mechanizm : Światło jest przyciągane przez najgrubszą część pragnienia, jednak odczuwa się Światło w najczystszej części pragnienia. Stąd też wynikają wszelkie nieporozumienia w naszym świecie, kiedy człowiek pracuje, oddaje wszystkie siły dla osiągnięcia jakiegoś celu, jednak kiedy wreszcie osiąga cel, nie odczuwa żadnego napełnienia, rozkoszy. Człowiek oczekuje, że otrzyma napełnienie tego pragnienia, z którym "pracował", do którego dążył, jednak tak się nie dzieje. Problem w tym, że w naszym świecie nie rozwijamy obok wielkiego egoistycznego pragnienia, pragnienie inne, delikatne, które mogłoby poczuć wszystkie odcienie tej rozkoszy, których nie może poczuć pragnienie z dużym awijut. W duchowym KLI ten problem nie istnieje, ponieważ pracę z wielkimi pokładami egoizmu, poprzedza praca z najmniejszym egoizmem. Dlatego też, kiedy przyciągamy największą ilośc światła w części [4], jesteśmy w stanie poczuć wszystkie odcienie rozkoszy, które rozróżnia część [0]. W świecie materialnym, część [0] jest nieobecna, dlatego też nie możemy w naszym świecie tak naprawdę odczuć prawdziwej rozkoszy. Iskry rozkoszy (ner dakik), które odczuwa najgrubsza (jedyna) część pragnienia materialnego, są niewyobrażalnie małe i nietrwałe.

Pięć parcufim świata A"K c.d.

Poprzednio poznaliśmy pięć parcufim świata Adam Kadmon : Galgalta, A"B, SA"G, M"A, BO"N. Przypomnijmy :



Parcuf A"B, jak i kolejne parcufim, zaczyna się na poziomie PE poprzedniego parcufa. PE de A"B jest na poziomie, który wyznacza położenie chaze poprzedniego parcufa. Chaze oznacza pierś (klatka piersiowa). Zatem :
PE de A"B znajduje się na poziomie chaze de Galgalta
PE de SA"G znajduje się na poziomie chaze de A"B
PE de M"A znajduje się na poziomie chaze de SA"G
Parcuf BO"N kończy się na linii tabur.

Światła, które wchodzą do parcufim, to Naranchaj - kolejno : nefesz, ruach, neszama, chaja, jechida.



Kolejność wchodzenia Światła do parcufim ściśle odpowiada częściom KLI, ponieważ parcufim są w istocie porcjami przyjmowanego Światła do części KLI : 0 (Galgalta), 1 (A"B), 2 (SA"G), 3 (M"A), 4 (BO"N).



Nazwy parcufim

Skąd się biorą nazwy parcufim? Z zależności między poznanymi wcześniej taamim, nekudot, tagin i otijot. Przypomnijmy sobie stadia rozwoju KLI. Światło, które przychodzi od Stwórcy (stadium 0), nie ma żadnych właściwości - oznacza się jako kropka, ponieważ zawiera w sobie jedynie początek przyszłego tworu. Światło, które zbudowało kli (stadium 1 - Chochma), oznacza się literą JUD. Kolejne stadium (Bina), w którym pojawiło się pragnienie upodobnienia się do Światła, oznacza się literą HEJ. Trzecie stadium (Z"A) oznacza się literą WAW i czwarte stadium, skończona postać kli (Malchut), oznacza się ponownie literą HEJ. Dlaczego każde stadium przybrało taką literę, a nie inną? O tym będziemy jeszcze mówić w przyszłości, jednak mówiąc w skrócie, każda litera jest graficznym zapisem zależności dwóch sił : brania i dawania, Światła i KLI. Alfabet hebrajski składa się z liter dobranych nieprzypadkowo - opracowany został przez kabalistów, tak samo jak i słownictwo w języku hebrajskim, które ma ścisłe zależności gematrii.



KLI w kończonej postaci (Malchut) łączy w sobie pięć stadiów : 0, 1, 2, 3, 4, tj. składa się z sumy liter : JUD+HEJ+WAW+HEJ. W języku hebrajskim każda litera ma znaczenie liczbowe.



Tak więc JUD=10, HEJ=5, WAW=6, HEJ=5. Znaczenie liczbowe (gematria) tworu, KLI, równa się 26 i jest to liczba obecna we wszystkim, co zostało stworzone (pragnienie) i we wszystkim, co się z tego pragnienia rozwinęło (parcufim, światy, dusze). Ta liczba jest stała i mówi nam o tym, co zawiera w sobie duchowy obiekt, jakie etapy przeszedł, na jakim etapie się znajduje. Każda z części KLI składa się z tych samych 5-ciu stadiów, z tych samych liter. Podobnie jak małe dziecko mieści w sobie taką samą ilość części, organów, elementów, jak człowiek dorosły. Ta liczba jest stała, zmieniają się tylko właściwości, wielkość, siła. Dlatego też mówimy, że samo pragnienie, sam szkielet, bez nepełnienia, jest zawsze równy 26.

Przyjrzyjmy się teraz światłu, które napełnia pragnienie. Wiemy już, że istnieje OR CHOCHMA (światło zapełniające pragnienie otrzymywania) i OR CHASADIM (światło zapełniające pragnienie oddawania).

OR CHOCHMA = JUD = 10
OR CHASADIM = HEJ = 5

Weźmy teraz dla przykładu parcuf A"B, który napełnia się światłem CHOCHMA (tak jak bchina 1).



Do każdej z liter, z których składa się puste KLI, dodawana jest litera oznaczająca OR CHOCHMA, czyli JUD. Suma wszystkich liter składających się na napełnione KLI światłem CHOCHMA, to 72. Literowy zapis liczby 72, to A=70 i B=2. Stąd też wywodzi się nazwa parcufa A"B. W analogiczny sposób kabaliści nazywają wszystkie duchowe obiekty. Nazwa oznacza pełne poznanie określonego stanu, gdyż zapis liczbowy/literowy wskazuje na obecny stan i poprzednie stany pragnienia i napełnienia. Znając tylko nazwę obiektu, jesteśmy w stanie określić jakie światło napełnia KLI, w jakim świecie się znajduje, z jakim ekranem pracuje i co powinniśmy zrobić, aby osiągnąć poziom tego obiektu. Tak więc imię jest pełną identyfikacją duchowego obiektu.

Kończąc lekcję, chciałbym możliwie najdokładniej przekazać słowa rawa:

Cytat:
"Nie martwcie się, jeśli to wszystko wydaje się trudne, niejasne. Nauka Kabała zaczyna się z wielkiego bałaganu, jednak wszystko powoli staje na stwoje miejsca. Tak samo jest i w innych naukach, kiedy mowa o czymś, czego nie widzą oczy. Ci, którzy uczyli się o teorii względności, czy też o mechanice kwantowej, wiedzą, o czym mówię. Studenci przez pierwsze pół roku chodzą tacy...nieweseli. Potem jednak zaczynają się wiązać z tymi modelami, obrazami. Tak samo jest u nas. Niezbędna jest adaptacja z tym, o czym tutaj mówimy. Ważne jest na razie rozumieć te wewnętrzne zasady, przyzwyczaić się do nich. Kiedy będziemy mieli przed sobą jasny, kompletny obraz, zaczniemy go nie tylko rozumieć, ale i czuć. Tak, zaczniemy odczuwać ten Wyższy Świat, tą skrytą od nas obecnie część Wszechświata. Jednak bez znajomości tych zasad kilim, ekranu - bez tego się nie poczuje. Dlatego obecnie uczymy się o tym, jak zbudowany jest nasz niektywny jeszcze szósty zmysł, który otrzymaliśmy dodatkowo, obok tych zwierzęcych. I ma się rozumieć, teraz jest to czysto teoretyczna część nauki Kabały, jednak stopniowo przejdziemy do części praktycznej."


Bibliografia
Pticha le Chochmat ha Kabbalah z komentarzem rawa Michaela Laitmana