www.machsom.fora.pl

adm · Wysłany: Czw 14:06, 15 Mar 2012 Temat postu: Ewangelia Judasza

EWANGELIA JUDASZA

[obejmuje tekst rekonstruowany]

(obejmuje tekst dodany przez tłumacza i najważniejsze słowa greckiego pochodzenia)

Tajemna nauka pouczenia w którym Jezus przekazał to, co opowiedział Judaszowi Iskariocie, w (czasie) ośmiu dni, na trzy dni, zanim sprawował paschę. Gdy (Jezus) objawił się na ziemi, uczynił znaki i wielkie cuda dla zbawienia ludzkości.
I niektórzy wędrują na drodze sprawiedliwości niektórzy zaś wędrują (drogą) swoich wykroczeń (Jezus) powołał więc Dwunastu uczniów i zaczął z nimi rozmawiać o tajemnicach, które są na świecie i o tych, które nadejdą na końcu. Wiele razy nie objawiał się swoim uczniom (wprost), lecz dzieci ukrywały go w swym gronie. I znalazł się w Judei przy swoich uczniach pewnego dnia. Znalazł ich jak siedzieli zebrani i ćwiczyli się w pobożności. Gdy spotkał tak swoich uczniów zebranych i siedzących, gdy sprawowali dziękczynienie nad chlebem wyśmiał uczniów (Wtedy) rzekli mu: „Nauczycielu, dlaczego wyśmiewasz nasze dziękczynienie. Uczyniliśmy to, co jest słuszne.” Odpowiedział im mówiąc: „Nie wyśmiałem was. Co czynicie, uczyniliście nie z [waszej] woli, lecz żeby w tym wasz Bóg otrzymał błogosławieństwo”. (Wtedy) rzekli: „Nauczycielu, ty [jesteś posłanym] Synem naszego Boga”. Rzekł im wówczas Jezus: „Czy poznajecie mnie w czymś” Zaprawdę mówię wam, że nikt z (tego) pokolenia nie pozna mnie wśród ludzi, którzy są wśród was”. Gdy to usłyszeli jego uczniowie zaczęli się gwałtownie oburzać i gniewać, przeklinając go w swoim sercu. Jezus zaś gdy zobaczył ich brak zrozumienia [powiedział] im: „Dlaczego niepokój sprowadził (ten) gniew? To wasz Bóg, który jest wśród was i [jego aniołowie wprowadzili oburzenie do waszych dusz. Ten, który jest mocny wśród was, spośród ludzi, niech sprowadzi człowieka doskonałego i niech stanie on przede mną, przed moim obliczem”. I wszyscy powiedzieli: „jesteśmy mocni”. Ale ich duch nie mógł się odważyć, aby stanąć w jego obecności, poza Judaszem Iskariotą. On był w stanie wystąpić w jego obecności. Nie był jednak w stanie, aby spojrzeć na niego, w jego oczy, ale odwrócił swą twarz do tyłu. I rzekł mu Judasz: „Wiem, kim jesteś i z jakiego wyszedłeś miejsca. Wyszedłeś z eonu nieśmiertelnej Barbelo i od tego, który cię wysłał. Ja zaś jestem niegodny, abym wymówił jego imię”. Jezus wiedząc, że (Judasz) myśli o kimś innym, o kimś, który jest większy, rzekł do niego: „Odłącz się od nich, a ja ci opowiem o tajemnicach królestwa. Jest możliwe, że wejdziesz tam ale możesz mieć więcej utrapienia. Bo ktoś inny wejdzie na twoje miejsce tak, aby Dwunastu uczniów osiągnęło doskonałość w swoim Bogu”. I rzekł do niego Judasz: „W jakim dniu powiesz mi o tym i [w jakim dniu] nadejdzie wielki dzień światłości dla pokolenia?” Gdy to powiedział, Jezus go opuścił. Najpierw więc, gdy się to stało, [objawił] się swoim uczniom i ci rzekli do niego: „Nauczycielu, dokąd poszedłeś i co robiłeś gdy nas opuściłeś?” Rzekł im Jezus: „Udałem się do innego wielkiego pokolenia świętego”. Jego uczniowie rzekli do niego: „Panie, cóż to za wielkie pokolenie wznioślejsze od nas i bardziej święte, a które nie jest z tego eonu” Wówczas gdy usłyszał to Jezus, roześmiał się. Rzekł im: „Dlaczego rozmyślacie w waszym sercu o tym pokoleniu, które jest mocniejsze i bardziej święte?
Zaprawdę mówię wam, że nikt ze zrodzonych w tym eonie nie będzie oglądał tamtego pokolenia ani nikt z wojska anielskiego z gwiazd nie będzie panował nad tamtym pokoleniem ani nikt ze zrodzonych wśród śmiertelnych ludzi nie może z nim się spotkać, ponieważ pokolenie to nie pochodzi od [...], który powstał [w świecie] a pokolenie ludzi, którzy są wśród [was] jest spoza pokolenia ludzkości to jest z [...] [...] mocą, która [...inne] moce [...] wy zaś panujecie nad [nimi]”. Gdy to usłyszeli jego uczniowie zadrżeli w duchu i wszyscy nie mogli znaleźć sposobu, aby odpowiedzieć, co to (znaczy). Przyszedł więc do [nich] Jezus innego dnia. Rzekli więc do niego: „Nauczycielu, widzieliśmy cię w [widzeniu]. Mieliśmy bowiem wielkie sny tej nocy, której światłość [...]” Powiedział: „Dlaczego [...] [...] i ukryliście się”.
Oni zaś powiedzieli: „Widzieliśmy wielki dom i był w nim wielki ołtarz oraz dwunastu mężczyzn, mówimy, że są to kapłani, oraz pewne Imię. Rzesza (ludzi) czeka w gotowości przy ołtarzu] aż kapłani [wyjdą] [i podejmą] służby. My zaś przygotowaliśmy się (także)” [Jezus] [powiedział]: Jakiego rodzaju [byli to kapłani?] Oni zaś [rzekli: „Jedni] byli [kapłanami] przez dwa tygodnie [inni] sprawowali ofiary ze swoich dzieci, inni zaś (ofiarowali) swoje żony błogosławiąc je i poniżając na przemian.
Jeszcze inni spali z mężczyznami, inni popełniali zabójstwa, jeszcze inni dopuszczali się mnóstwa grzechów i bezprawia. Mężczyźni zaś, którzy stali przy ołtarzu wzywali twoje imię i pozostawali we wszystkich tych czynach swego przestępstwa. gdy dopełniały się ofiary [...]”. I gdy to powiedzieli zamilkli ze drżeniem. Rzekł im Jezus: „Dlaczego zadrżeliście? Zaprawdę mówię wam; wszyscy kapłani którzy stoją przy ołtarzu wzywają mojego imienia. Mówię wam także, że zostało zapisane moje imię na tym [domu] pokoleń gwiazd przez pokolenia ludzkie. I posadzili w imię moje drzewa nieurodzaju i hańby”. Jezus mówił do nich (dalej): „Wy jesteście tymi, którzy podejmą służbę przy ołtarzu . A więc wy zobaczyliście tego, który jest Bogiem i któremu służycie. A Dwunastu mężczyzn, których zobaczyliście, to wy właśnie, a trzoda tych, których przyprowadzają do ofiary to ci, których widzieliście. Jest to tłum, który wprowadziliście w błąd przy ołtarzu tamtym, bo (przy nim) stanie [władca tego świata I w ten oto sposób będzie korzystał z mojego imienia, zaś w gotowości czekać będą pokolenia pobożne. Następnie inny człowiek przedstawi rozpustnika a inny przedstawi zabójców dzieci, a inny takich, co śpią z mężczyznami, (ale także takich), co poszczą a inny będzie oczyszczał od bezprawia i błędu I ci mówią (o sobie): „my jesteśmy równi aniołom”.I ci są gwiazdami, doskonałymi w każdej rzeczy. Powiedziano więc ludzkim pokoleniom: „Oto Bóg przyjął waszą ofiarę z rąk ich kapłanów, on, który jest sługą błędu. Pan zaś, który rozkazuje, on jest panem nad Pełnią: w ostatnim dniu zostaną w hańbie odrzuceni”.

Rzekł [im] Jezus: „zaprzestańcie waszych ofiar [...] tych (?) które wy [...] na ołtarzu, a które są o waszych gwiazdach i waszych aniołach i właśnie zostały dokonane. Niech staną się przeciwne (?) wobec was i niech przemijają i niech [..w.9-24...brak tekstu] [...wobec pokoleń [...] i mocy. Piekarz nie może wyżywić stworzenia wszelkiego, które jest [pod niebem] i nie [...] wobec nich. [...] [...] wobec was i tamtych [...] Rzekł im Jezus: Zaprzestańcie walczyć ze mną. Każdy z was ma swoją gwiazdę i każdy [...] [ ...w.10-26...brak tekstu...] w [...] da tym [...], który przyszedł dla tych, którzy [...] źródłem dla drzewa [...] [...] przemijającego eonu [...] na jakiś czas[...] lecz przeszedł, aby nawodnić raj Boga i aby pokolenie które ma przetrwać, nie zostało splamione (w czasie) wędrówki tego pokolenia, ale [żeby (pozostało) czyste] na wieki wieków”. Rzekł więc Judasz do niego: „Rabbi, jaki rodzaj owocu jest udziałem tego pokolenia? „ Odrzekł Jezus: „Każde pokolenie ludzkie, to jest, ich dusze umrą. Ci jednak jeśli osiągną doskonałość w czasie królestwa, i gdy duch oddzieli się od nich, to ich ciała wprawdzie umrą, ale ich dusze będą ożywione i podniesione”. Rzekł Judasz: „A co stanie się z pozostałym pokoleniem ludzi?” Odrzekł Jezus: „Jest rzeczą niemożliwą, aby sadzić na skale, i aby (ludzie) zebrali (z niej) swoje owoce. Podobnie jest z [...] rodem [nieczystym] i zepsutą Sophią z ręką, która stworzyła człowieka śmiertelnego, ich dusze idą do eonu, który jest wyżej. Zaprawdę mówię wam, że [...] [...ani] anioł [ani żadne)] moce nie są w stanie zobaczyć [...] tylko ci, którzy [...(wywodzą się)] ze świętego pokolenia [...] wobec nich”. Gdy Jezus to powiedział, odszedł. Judasz zaś rzekł: „Nauczycielu, jak wysłuchałeś ich wszystkich, posłuchaj teraz mnie. Zobaczyłem bowiem wielkie widzenie”. Gdy Jezus to usłyszał, roześmiał się i powiedział do niego: „Dlaczego ty, trzynasty duchu, doświadczasz (mnie) jeszcze” ale mów, postaram się sprostać tobie”. Rzekł mu więc Judasz: „Zobaczyłem siebie w widzeniu, jak Dwunastu uczniów rzuca na mnie kamienie i już prześladuje [mnie gwałtownie] i uciekłem do miejsca, w którym [...] za tobą. Ujrzałem jakiś dom [ w którym zobaczyłem to miejsce] ale oczy moje nie będą mogły zmierzyć jego miary. Wielcy ludzi otaczali go a dom ten miał dach z zielonych (liści) i w środku domu był [tłum (niezliczony)] [...ciebie] [według twojej woli] Nauczycielu, weźmij mniej do środka razem z tymi ludźmi”. Odpowiadając Jezus rzekł: „Twoja gwiazda cię zwiodła, Judaszu. Nie jest godzien żaden stworzony człowiek śmiertelny, aby wejść do domu, który widziałeś, to miejsce właśnie jest zachowane dla świętych. Na miejscu tym ani słońce, ani księżyc nie będzie panował, ani dzień. Lecz wejdą ci do niego na zawsze w eonie razem ze świętymi aniołami. Oto powiem ci o tajemnicach królestwa. I pouczyłem cię o błędzie gwiazd i [tym, który został posłany] na [....] na dwanaście eonów.” Judasz powiedział: „Nauczycielu, czy moje potomstwo nie jest podporządkowane archontom?” Odrzekł Jezus mówiąc mu: „Chodź, żebym mógł [pouczyć] cię, [że....] [... ...] [...] lecz ty będziesz jęczał (cierpiąc) jeszcze bardziej, gdy zobaczysz królestwo i jego pokolenia wszystkie”. Gdy usłyszał to Judasz, rzekł do niego: „Czy jest lepiej, że to przyjąłem, a ty wybrałeś mnie do tego pokolenia?” Odrzekł Jezus mówiąc: „Będziesz trzynastym i będziesz przeklęty przez pozostałą resztę pokolenia, ale przyjedziesz i będziesz panował nad nimi. Ostatniego dnia zaś będą przeklinać twoje nawrócenie ku wysokości do świętego pokolenia”. Rzekł (ponownie) Jezus: „Chodź a pouczę cię o rzeczach ukrytych, tych, których nie widział nikt z ludzi. Istnieje bowiem wielki eon, bez kresu, którego miary nikt z pokolenia aniołów nie widział, w którym jest wielki niewidzialny duch, ten, którego oko anioła nie widziało, ani myśl rozumu nie pojęła, ani nikt nie nazwał go imieniem. I objawił się w tym miejscu obłok świetlisty i rzekł: „Niech stanie się anioł dla posługi i wyszedł z obłoku wielki anioł Autogenes, bóg światłości, a z jego powodu powstało czterech aniołów, z innego obłoku. I powstali dla posługi Autogenesa aniołowie. I rzekł Autogenes: „niech się stanie [...] i stało się [....aniołów] i stworzył pierwszego Oświeciciela aby panował nad nimi i rzekł: „niech się staną aniołowie, służący jemu i powstało ich niezliczone setki tysięcy. I rzekł: Niech się stanie eon świetlisty i stał się. I ustanowił drugiego Oświeciciela aby nad nim panował oraz setki tysięcy aniołów niezliczonych, którzy służyli. I w taki też sposób stworzył pozostałe eony światłości i sprawił, że panowały nad nimi. I stworzył dla nich setki tysięcy niezliczonych aniołów, którzy pełnili służbę. I zjawił się Adamas w pierwszym obłoku światłości. Obłoku tego nie widział nikt z aniołów. Tych wszystkich nazywano zaś bogiem. I (i) [stworzył ... tam [... .....na] obraz i na podobieństwo tego anioła objawił [pokolenie] niezniszczalne Seta [...] Dwunastu zaś [.... dwudziestu czterech [... Objawił siedemdziesięciu dwu Oświecicieli w pokoleniu niezniszczalnych według woli Ducha. Zaś siedemdziesięciu dwu Oświecicieli objawiło 360 Oświecicieli w niezniszczalnym pokoleniu według woli Ducha. Byli w tej liczbie po pięciu na jednego. A ich ojciem jest Dwanaście eonów z dwunastu Oświecicieli; Dla każdego eonu sześć niebios tak, że powstały siedemdziesiąt dwa niebiosa z siedemdziesiąt dwoma Oświecicielami w każdym po jednym.
Dla nich znów pięć firmamentów aż powstało 360 [wszystkich firmamentów] I dano im władzę wielkość wojska aniołów [niezliczonych] którzy sławili i służyli [natychmiast]. (Także) dziewicze duchy oddawały cześć i służyły wszystkim eonom razem z niebiosami i ich firmamentami. To mnóstwo nieśmiertelnych zostaje nazwane światem, a to jest zniszczeniem ze strony ojca i siedemdziesięciu dwu Oświecicieli, które są razem z nim, razem z Autogenesem i jego siedemdziesiąt dwu eonami. To w nim objawił się pierwszy człowiek ze swoją niezniszczalną mocą. Objawił się zaś jako eon razem ze swoim pokoleniem. To w nim był obłok gnozy razem z aniołem którego nazywa się El [... razem z [... eon .......następnie rzekł [..... „Niech powstanie dwanaście aniołów, panujących nad chaosem i otchłanią. I oto objawił się z obłoku anioł, a jego oblicze zionie [ogniem], jego podobizna zanieczyszczona jest krwią. Ma imię Nebro, co oznacza Odstępca. Inni nazywają go Jaldabaoth. I wyszedł jeszcze jeden anioł z obłoku, Saklas. Nebro stworzył sześciu aniołów, także Saklas, dla posługi I w ten sposób powstało dwunastu aniołów w niebiosach. I wziął każdy (z nich) część niebios. I rzekło dwunastu archontów do dwunastu aniołów: „Uczyńcie sobie każdy [.........i niech (?) [.......pokolenie] [........wobec (?)] [........ ] aniołów: Pierwszym jest Set, zwykle nazywa się go Chrystusem. Drugim jest Harmothoth, który [...] trzecim jest Galila, czwartym jest Jobel, piątym jest Adonaios. Tych pięciu panowało nad przepaścią, ale najpierw nad chaosem. Wtedy rzekł Saklas do swoich aniołów: „Uczyńmy człowieka według podobieństwa i obrazu. I stworzyli Adama I jego żonę Ewę, która w obłoku była nazywana Zoe. W tym bowiem imieniu wszystkie pokolenia go szukają. I każdy z nich ją nazywa tym imieniem. Saklas jednak nie nakazał […] jeśli […] pokolenia Ta […] Archont zaś powiedział mu: „Twój żywot będzie ci (dany) na (długi) czas, razem z twymi dziećmi”. Judasz powiedział do Jezusa: [jak] długo będzie żył człowiek?” Rzekł mu Jezus: „Dlaczego dziwisz się temu, że Adam i jego pokolenie przyjął czas (życia) w miejscu w którym przyjął jego królestwo nad nim zarządzając razem z jego archontem?” Judasz rzekł do Jezusa: „Czy duch człowieka może umrzeć?” Jezus odrzekł: „ W ten sposób Bóg rozkazał Michaelowi, aby dać im duchy ludzkie służące im za ich dar, ale Wielki polecił Gabrielowi, aby dał duchy wielkiemu pokoleniu bez panowania nad nim. I to jest duch razem z duszą.
Dlatego pozostałe dusze […] […obłok(?)] światłości […aniołowie ] […] wobec[ nad [nimi] aby nawrócili [się] ku duchowi, który w was jest a sprawiliście że przebywa w tym
ciele, w pokoleniu aniołów. Bóg sprawił, że dano gnozę Adamowi i tym, którzy z nim byli, aby nie panowali nad nimi władcy chaosu i otchłani”. Judasz rzekł do Jezusa: „Czym ma być to pokolenie?” Jezus odrzekł: „Zaprawdę mówię wam, gwiazdy skończą się nad nimi wszystkimi, gdy doprowadzi do pełni swoje (okresy) czasu ustanowione przez Saklasa. Wtedy wzejdzie ich pierwsza gwiazda razem z pokoleniem. I to, co zostało zapowiedziane, spełni się. Wtedy będą popełniać cudzołóstwa w imię moje I zabijać będą swoich synów [….1-8 wierszy brak tekstu…] […] w imię moje. I uczyni […] twoją gwiazdę nad trzynastym eonem”. Następnie roześmiał się Jezus. [Rzekł] Judasz: „Nauczycielu, [„Dlaczego śmiejesz się ze mnie?”] [Jezus odrzekł mówiąc Kwadratowy

„śmieję [się nie z was] lecz z błędu gwiazd. Tych sześć gwiazd błądzi z tymi pięcioma walcząc. Oto wszystkie będą zniszczone razem ze swymi stworzeniami”. Judasz rzekł do Jezusa: „Co się stanie z tymi, którzy obmyli się w imię twoje?” Rzekł Jezus: „Zaprawdę mówię [ci], to obmycie [które przyjęli ] w imię moje [....2-8 wiersze tekst zniszczony....] [...... móc] [umierać (?) ......]dla mnie Zaprawdę mówię ci Judaszu, ci, [którzy] składają ofiary Saklasowi [...] Bóg [...] że [ zło (?)..... na tym [..... ich [.... Wszystkie złe uczynki są złe. Ty zaś przewyższysz ich wszystkich. Człowieka bowiem, który mnie nosi, ty ofiarujesz __ go. Już twój róg się uniósł i twój gniew się wypełnił a twoja gwiazda wzeszła i serce twoje [pojęło]” Zaprawdę mówię ci, twoje ostatnie .... [... stanie się] [...4-5 wiersze poszczególne litery...} [.....cierpienia] [...... ich (?) [........... Archont zostaje zniszczony. I wtedy podniosą się postacie wielkiego pokolenia Adama że ponad niebem i ziemią i aniołami istnieje pokolenie z eonu. Oto, wszystko zostało ci powiedziane, podnieś oczy i zobacz obłok i światłość, która jest w nim i gwiazdy, które go otaczają i gwiazdę, która jest na przedzie: to twoja gwiazda”. Judasz podniósł oczy i zobaczył obłok świetlisty i wszedł do niego. Ci, którzy stali niżej usłyszeli głos wychodzący z obłoku, który głosił: [..........] wielki ród ..............obraz [....4-8 wiersze, fragmenty liter...] .... oburzyli się arcykapłani, że poszedł do mieszkania na swoją modlitwę. Byli niektórzy spośród uczonych w piśmie którzy czuwali, żeby pochwycić go na modlitwie. Bali się bowiem ludu. Według wszystkich był on prorokiem. Przystąpili do Judasza mówiąc mu: „Co robisz w tym miejscu? Ty jesteś uczniem Jezusa. On zaś odpowiedział im według ich woli. Judasz wziął pieniądze i wydał go im.

Ewangelia Judasza